- występny
- adj; książkwicked* * *występnya.lit. wicked, criminal, vicious; (o człowieku) wicked; (o czynie) criminal.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
występny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, występnyni, występnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który popełnia występki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Występny człowiek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
występny — występnyni, występnyniejszy 1. książk. «popełniający występki, skłonny do popełniania występków» Występny człowiek. 2. książk. «będący występkiem; pełen występków» Występny czyn. Występne życie … Słownik języka polskiego
grzeszny — grzesznyni 1. «popełniający grzechy; skłonny do grzechu» Grzeszny człowiek. 2. «stanowiący grzech, będący grzechem; występny» Grzeszna myśl. Grzeszne życie … Słownik języka polskiego
występnie — występnieej rzad. «w sposób występny» Żyć występnie … Słownik języka polskiego